سرمقاله
الموضوعات :
1 - رئیس بنیاد حکمت اسلامی صدرا، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: فضیلت, شعور سیاسی, ملت ایران, سیزدهم آبان, تسخیر لانه جاسوسی,
ملخص المقالة :
برای افراد انسان ویژگیهایی ارزشی هست، مانند غیرت و شجاعت و گریز از ذلت و بردگی و ترس، که از آنها بعنوان فضیلت یاد میشود. در جامعه و گروههای اجتماعی ملی بشری که در یک سرزمین زندگی میکنند نیز گاهی میتوان همین صفات را یافت و به آن جامعه ارزش داد و در نبود آن صفات، جامعه را فاقد ارزشهای انسانی شمرد. ملت رشید ایران در بیشتر دورانها، در سایة رهبری آگاه و غیور خود توانسته بر ضد دشمنان استقلال خود بشورد و صفحة درخشانی در تاریخ باز کند و فضیلت خود را بر دیگر ملل ذلّت¬¬پذیر جهان اثبات نماید. روز سیزدهم آبان روزی است که ملت رشید و جوانان دلاور آن توانستند سفارتخانه یا همان جاسوسخانه آمریکا در تهران را تسخیر و کارمندان آنرا دستگیر نمایند و حدود چهارصد روز نگه دارند... در این روز که ـ بحق یکی از ایام الله و یکی از روزهای تاریخی ایران و جهان است ـ ملت ایران در آغاز روزهای انقلاب خود، به صورت آمریکا سیلی زد و ناتوانی و پوچی او را در جهان نشان داد و عظمت تاریخی و آئینی خود را به معرض نمایش گذاشت. تسخیر سفارتخانة آمریکا ـ که عرفاً جزء سرزمین و ملک دولت متبوع آن شمرده میشود ـ آنهم بدست افراد عادی کشور دیگر، و نه دولت و مقامات رسمی، معنی بیشتری دارد و اهمیت و عظمت بیشتر واقعه را نشان میدهد. آمریکا در طول این چند دهة گذشته تمام سعی خود را نموده که با اقدامات نظامی و سیاسی و انواع تحریمها و سختگریها و تحریک صدام برای جنگ هشت¬ساله با ایران، اندکی از اعتبار از دست رفتة خود را جبران کند، اما هیچیک از اقدامات او سودی نداشته و روز بروز آمریکا در چشم جهانیان ضعیفتر و ذلیلتر گردیده است. آمریکا برای جبران کاهش اعتبار بین¬المللی خود، با شرکت رژیم صهیونی دست به حملة نظامی دوازده روزة اخیر زد که نه فقط برای او سودی نداشت، بلکه سبب رسوائی و شکست او و شریکش گردید و جمهوری اسلامی ایران بیاری نیروی نظامی و پشتیبانی ملت خردمند ایران، ضربت سخت و کمرشکن به آن دو دولت وارد کرد و همة ملتهای رشید جهان را شادمان ساخت. گرامی میداریم یاد همة فرهیختگان و غیور مردانی که در تمامی مراحل این مبارزة شریف، جان و جهد خود را نثار نمودند تا سرافرازی به ارمغان آورند.
خامنهای، سیدمحمد (1404) سرمقاله، خردنامه صدرا، شمارۀ 121.